ข้อบัญญัติองค์การบริหารส่วนตําบลปูโยะ เรื่อง การควบคุมการเลี้ยงหรือปล่อยสัตว์ พ.ศ. 2563

ขอบัญญัติองคการบริหารสวนตําบลปูโยะ เรื่อง การควบคุมการเลี้ยงหรือปลอยสัตว พ.ศ. 2563 โดยที่เป็นการสมควรตราขอบัญญัติองคการบริหารสวนตําบลปูโยะ วาด้วยการควบคุม การเลี้ยงหรือปลอยสัตว อาศัยอํานาจตามความในมาตรา 71 แห่งพระราชบัญญัติสภาตําบลและองคการบริหารสวนตําบล พ.ศ. 2537 ซึ่งแกไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติสภาตําบลและองคการบริหารสวนตําบล (ฉบับที่ 5) พ.ศ. 2546 ประกอบมาตรา 29 แห่งพระราชบัญญัติการสาธารณสุข พ.ศ. 2535 และที่แกไขเพิ่มเติม องคการบริหารสวนตําบลปูโยะ โดยความเห็นชอบของสภาองคการบริหารสวนตําบลปูโยะ และนายอําเภอสุไหงโก - ลก จึงตราขอบัญญัติไว ดังต่อไปนี้ ขอ 1 ขอบัญญัตินี้เรียกวา “ ขอบัญญัติองคการบริหารสวนตําบลปูโยะ เรื่อง การควบคุม การเลี้ยงหรือปลอยสัตว พ.ศ. 2563 ” ขอ 2 ขอบัญญัตินี้ให้ใชบังคับในเขตองคการบริหารสวนตําบลปูโยะ ตั้งแต่วันถัดจาก วันประกาศในราชกิจจานุเบกษาเป็นตนไป ขอ 3 บรรดาขอบัญญัติ ประกาศ ระเบียบ หรือคําสั่งอื่นใดในสวนที่ได้ตราไวแล้วในขอบัญญัตินี้ หรือซึ่งขัดหรือแยงกับขอบัญญัตินี้ ให้ใชขอบัญญัตินี้แทน ขอ 4 ในขอบัญญัตินี้ “ การเลี้ยงสัตว ” หมายความวา การมีสัตวไวในครอบครองและดูแลเอาใจใส บํารุงรักษาตลอดจนให้อาหารเป็นอาจิณ “ การปลอยสัตว ” หมายความวา การสละการครอบครองสัตว หรือปลอยให้อยู่นอก สถานที่เลี้ยงสัตวโดยปราศจากการควบคุม “ เจ้าของสัตว ” หมายความรวมถึงผู้ครอบครองสัตวด้วย “ สถานที่เลี้ยงสัตว ” หมายความวา คอกสัตว กรงสัตว ที่ขังสัตว หรือสถานที่ในลักษณะอื่น ที่มีการควบคุมของเจ้าของสัตว “ ที่หรือทางสาธารณะ ” หมายความวา สถานที่หรือทางซึ่งมิใชเป็นของเอกชนและประชาชน สามารถใชประโยชนหรือใชสัญจรได้ ้ หนา 128 ่ เลม 140 ตอนพิเศษ 180 ง ราชกิจจานุเบกษา 26 กรกฎาคม 2566

“ เจ้าพนักงานทองถิ่น ” หมายความวา นายกองคการบริหารสวนตําบลปูโยะ “ พนักงานเจ้าหน้าที่ ” หมายความวา ผู้ซึ่งเจ้าพนักงานทองถิ่นแต่งตั้งให้เป็นพนักงานเจ้าหน้าที่ ตามขอบัญญัตินี้ “ ผู้ได้รับแต่งตั้งจากเจ้าพนักงานทองถิ่น ” หมายความวา ขาราชการหรือพนักงานสวนทองถิ่น ซึ่งได้รับแต่งตั้งจากเจ้าพนักงานทองถิ่นให้ปฏิบัติตามพระราชบัญญัติการสาธารณสุข พ.ศ. 2535 ในเขตอํานาจขององคการบริหารสวนตําบลปูโยะ “ เจ้าพนักงานสาธารณสุข ” หมายความวา เจ้าพนักงานซึ่งได้รับการแต่งตั้งจาก รัฐมนตรีวาการกระทรวงสาธารณสุขให้ปฏิบัติการตามพระราชบัญญัติการสาธารณสุข พ.ศ. 2535 ขอ 5 ให้องคการบริหารสวนตําบลปูโยะเป็นเขตควบคุมการเลี้ยงหรือปลอยสัตว ดังต่อไปนี้ (1) สุนัข (2) แมว (3) ชาง (4) โค (5) กระบือ (6) แพะ และแกะ (7) นก (8) ไก (9) เปด และหาน (10) สุกร (11) สัตวน้ํา (12) สัตวปาตามกฎหมายวาด้วยการสงวนและคุมครองสัตวปาซึ่งได้รับอนุญาตจากกรมปาไม ให้เจ้าพนักงานทองถิ่นมีอํานาจกําหนดประเภทและชนิดสัตวที่ต้องควบคุมการเลี้ยงเพิ่มเติม ทั้งนี้ โดยอาจควบคุมการเลี้ยงสัตวเฉพาะในเขตทองที่ใดทองที่หนึ่งหรือเต็มพื้นที่องคการบริหาร สวนตําบลปูโยะ ขอ 6 หามทําการเลี้ยงหรือปลอยสัตวที่ต้องควบคุมตามขอ 5 ในที่หรือทางสาธารณะ ในเขตองคการบริหารสวนตําบลปูโยะโดยเด็ดขาด ้ หนา 129 ่ เลม 140 ตอนพิเศษ 180 ง ราชกิจจานุเบกษา 26 กรกฎาคม 2566

ความในวรรคหนึ่ง ไม่ใชบังคับแกการเลี้ยงสัตว ดังต่อไปนี้ (1) เพื่อการรักษาโรคเจ็บปวยหรือสรางเสริมภูมิคุมกันโรคของสัตว (2) เพื่อกิจกรรมใด ๆ ที่องคการบริหารสวนตําบลปูโยะประกาศกําหนดพื้นที่สวนหนึ่งสวนใด ให้เลี้ยงโดยมีกําหนดระยะเวลาที่แนนอนเป็นการเฉพาะ (3) เพื่อการยายถิ่นที่อยู่ของเจ้าของสัตว ความในวรรคหนึ่งไม่ใชบังคับแกการปลอยสัตวเพื่อการกุศลหรือจารีตประเพณีโดยได้รับอนุญาต จากองคการบริหารสวนตําบลปูโยะ หรือเพื่อในพระราชพิธีหรือพิธีกรรมทางศาสนาตามประกาศของทางราชการ ขอ 7 เพื่อประโยชนการควบคุมการเลี้ยงหรือปลอยสัตวในเขตองคการบริหารสวนตําบลปูโยะ ให้นายกองคการบริหารสวนตําบลปูโยะมีอํานาจออกประกาศกําหนดเขตพื้นที่เลี้ยงสัตวหรือปลอยสัตว ที่ต้องควบคุมตามขอ 5 โดยให้มีมาตรการอยางหนึ่งอยางใด ดังต่อไปนี้ (1) กําหนดจํานวน ประเภท และชนิดของสัตวที่เลี้ยง (2) กําหนดหลักเกณฑ วิธีการ และเงื่อนไขการทําทะเบียนตามประเภทและชนิดของสัตว (3) กําหนดหลักเกณฑ วิธีการ และเงื่อนไขการปลอยสัตวตามขอ 6 ขอ 8 นอกจากการเลี้ยงสัตวตามปกติวิสัยแล้ว เจ้าของสัตวจะต้องปฏิบัติตามหลักเกณฑ และเงื่อนไข ดังต่อไปนี้ (1) จัดให้มีสถานที่เลี้ยงสัตวที่มั่นคงแข็งแรงตามความเหมาะสมแกประเภท และชนิดของสัตว โดยมีขนาดเพียงพอแกการดํารงชีวิตของสัตว มีแสงสวางและการระบายอากาศที่เพียงพอ มีระบบการระบายน้ํา และกําจัดสิ่งปฏิกูลให้ถูกสุขลักษณะ (2) รักษาสถานที่เลี้ยงสัตวให้สะอาดอยู่เสมอ จัดเก็บสิ่งปฏิกูลให้ถูกสุขลักษณะเป็นประจํา ไม่ปลอยให้เป็นที่สะสมหมักหมมจนเกิดกลิ่นเหม็นรบกวนผู้ที่อยู่บริเวณใกลเคียง (3) เมื่อสัตวตายลงเจ้าของสัตวจะต้องกําจัดซากสัตวและมูลสัตวให้ถูกสุขลักษณะ เพื่อปองกันมิให้เป็นแหลงเพาะพันธุแมลงหรือสัตวนําโรค ทั้งนี้ โดยวิธีที่ไม่กอเหตุรําคาญจากกลิ่นควัน และไม่เป็นเหตุให้เกิดการปนเปอนของแหลงน้ํา (4) จัดให้มีการสรางเสริมภูมิคุมกันโรคในสัตวเพื่อปองกันอันตรายจากเชื้อโรคที่เกิดจากสัตว (5) ให้เลี้ยงสัตวภายในสถานที่ของตนไม่ปลอยให้สัตวอยู่นอกสถานที่เลี้ยงสัตว โดยปราศจากการควบคุม กรณีเป็นสัตวดุรายจะต้องเลี้ยงในสถานที่หรือกรงที่บุคคลภายนอกเขาไปไม่ถึงตัวสัตว และมีปายเตือนให้ระมัดระวังโดยสังเกตได้อยางชัดเจน ้ หนา 130 ่ เลม 140 ตอนพิเศษ 180 ง ราชกิจจานุเบกษา 26 กรกฎาคม 2566

(6) ไม่เลี้ยงสัตวภายในสถานที่ที่เจ้าพนักงานทองถิ่นกําหนด (7) ควบคุมดูแลสัตวของตนมิให้กออันตรายหรือเหตุรําคาญต่อผู้อื่น (8) ปฏิบัติการอื่นใดตามคําแนะนําของเจ้าพนักงานสาธารณสุข คําสั่งเจ้าพนักงานทองถิ่น รวมทั้งขอบังคับ ระเบียบ และคําสั่งขององคการบริหารสวนตําบลปูโยะ ขอ 9 กรณีการเลี้ยงสัตวซึ่งดําเนินกิจการในลักษณะของฟารมเลี้ยงสัตวหรือเลี้ยงสัตว เป็นจํานวนมากเจ้าของสัตวต้องปฏิบัติตามหลักเกณฑและเงื่อนไขตามขอ 8 อยางเครงครัดเพื่อการดูแลสภาพ หรือสุขลักษณะของสถานที่ที่ใชเลี้ยงสัตวและต้องปฏิบัติตามมาตรการเพื่อปองกันอันตรายจากเชื้อโรค หรือเหตุรําคาญอันเกิดจากการเลี้ยงสัตว ดังนี้ (1) การดูแลสภาพและสุขลักษณะของสถานที่เลี้ยงสัตวต้องทํารางระบายน้ํา รับน้ําโสโครกไปให้พนจากที่นั้นโดยสะดวกและเหมาะสม (2) การระบายน้ําเสียต้องไม่ให้เป็นที่เดือดรอนแกผู้ใชแหลงน้ําสาธารณะ (3) ต้องจัดให้มีระบบกักเก็บหรือบําบัดน้ําเสียให้เหมาะสม ทั้งนี้ ต้องไม่ทําให้เกิด กลิ่นเหม็นจนสรางความเดือดรอนรําคาญแกผู้อยู่อาศัยขางเคียง (4) ต้องทําความสะอาดกวาดลางสถานที่เลี้ยงสัตวให้อยู่ในภาวะอันดีเสมอ (5) ต้องรักษาสถานที่อยาให้เป็นที่เพาะพันธุแมลงวัน แมลงสาบ ยุง หรือสัตวนําโรคอื่น ๆ และต้องเก็บวัสดุอุปกรณ เครื่องใชในการเลี้ยงสัตวให้เป็นระเบียบเรียบรอยเสมอ (6) ต้องมีที่รองรับมูลฝอยและสิ่งปฏิกูลให้ถูกสุขลักษณะจํานวนเพียงพอ ขอ 10 หลังจากที่ขอบัญญัตินี้มีผลใชบังคับผู้ใดประสงคจะเลี้ยงสัตวตามขอ 9 ต้องได้รับ ความยินยอมจากการประชุมประชาคมหมู่บ้านและได้รับอนุญาตจากเจ้าพนักงานทองถิ่น การอนุญาตตามวรรคหนึ่งต้องปรากฏขอเท็จจริงวาสถานที่เลี้ยงสัตวนั้นเป็นบริเวณที่โปรง อากาศถายเทสะดวก มีตนไมให้รมเงาพอสมควร ตั้งอยู่หางจากแหลงชุมชน ศาสนสถาน โบราณสถาน สถาบันการศึกษา โรงพยาบาล หรือสถานที่ของราชการอื่น ๆ ในระยะที่ ไม่สงผลต่อสุขภาพ และไม่กอเหตุรําคาญต่อชุมชนโดยต้องมีระยะหางจากสถานที่ดังกลาวและแหลงน้ําสาธารณะในระยะ ดังต่อไปนี้ (1) สําหรับสถานประกอบการเลี้ยงสัตวนอยกวา 50 ตัว ต้องมีระยะหางในระยะ ที่ไม่กอให้เกิดความรําคาญต่อชุมชนใกลเคียง ้ หนา 131 ่ เลม 140 ตอนพิเศษ 180 ง ราชกิจจานุเบกษา 26 กรกฎาคม 2566

(2) สําหรับสถานประกอบการเลี้ยงสัตวตั้งแต่ 50 - 500 ตัว ต้องมีระยะหาง ไม่นอยกวา 500 เมตร (3) สําหรับสถานประกอบการเลี้ยงสัตวตั้งแต่ 500 - 1 , 000 ตัว ต้องมีระยะหาง ไม่นอยกวา 1 กิโลเมตร (4) สําหรับสถานประกอบการเลี้ยงสัตวตั้งแต่ 1 , 000 ตัวขึ้นไป ต้องมีระยะหาง ไม่นอยกวา 2 กิโลเมตร ผู้ขออนุญาตดังกลาวให้ยื่นคํารองต่อเจ้าพนักงานทองถิ่นตามแบบและเงื่อนไขที่กําหนด พรอมด้วยหลักฐาน ดังต่อไปนี้อยางละ 1 ชุด (1) สําเนาบัตรประชาชน (2) สําเนาทะเบียนบ้าน (3) หนังสือแสดงความเป็นเจ้าของที่ดิน (4) เอกสารหรือหลักฐานอื่นที่เจ้าพนักงานทองถิ่นเห็นสมควรเรียกเพิ่มเติม หรือเพื่อประกอบการพิจารณา ขอ 11 เจ้าของสัตวจะต้องควบคุมดูแลสัตวและสถานที่เลี้ยงสัตวของตนมิให้กอเหตุรําคาญแกผู้อื่น ขอ 12 หากเจ้าของสัตวปฏิบัติไม่ถูกต้องตามพระราชบัญญัติสาธารณสุข พ.ศ. 2535 กฎกระทรวงหรือประกาศที่ออกตามพระราชบัญญัติสาธารณสุข พ.ศ. 2535 หรือขอบัญญัตินี้ หรือคําสั่งของเจ้าพนักงานทองถิ่นที่กําหนดไวเกี่ยวกับการเลี้ยงสัตวหรือปลอยสัตวให้เจ้าพนักงานทองถิ่น มีอํานาจสั่งให้เจ้าของสัตวแกไขหรือปรับปรุงให้ถูกต้องได้ และถาเจ้าของสัตวไม่แกไขหรือถาการเลี้ยงสัตว หรือปลอยสัตวจะกอให้เกิดหรือมีเหตุอันสงสัยวาจะเกิดอันตรายอยางรายแรงต่อสุขภาพของประชาชน เจ้าพนักงานทองถิ่นจะสั่งให้ผู้นั้นหยุดเลี้ยงทันทีเป็นการชั่วคราวจนกวาจะเป็นที่พอใจแกเจ้าพนักงานทองถิ่น วาปราศจากอันตรายแล้วก็ได้ คําสั่งของเจ้าพนักงานทองถิ่นให้กําหนดระยะเวลาที่จะต้องปฏิบัติ ตามคําสั่งไวตามสมควร ขอ 13 กรณีการเลี้ยงสัตวในสถานที่ของเอกชนหรือทางสาธารณะกอให้เกิดเหตุเดือดรอนรําคาญ ต่อผู้อื่นให้เจ้าพนักงานทองถิ่นมีอํานาจออกคําสั่งเป็นหนังสือให้เจ้าของสัตวหรือผู้ครอบครองสถานที่เลี้ยงสัตว ระงับเหตุรําคาญภายในเวลาอันควร และถาเห็นสมควรจะให้กระทําโดยวิธีใดเพื่อระงับเหตุรําคาญนั้น หรือสมควรกําหนดวิธีการเพื่อปองกันมิให้มีเหตุรําคาญเกิดขึ้นอีกในอนาคตให้ระบุไวในคําสั่งนั้น ้ หนา 132 ่ เลม 140 ตอนพิเศษ 180 ง ราชกิจจานุเบกษา 26 กรกฎาคม 2566

ขอ 14 ในกรณีที่เจ้าพนักงานทองถิ่นพบสัตวในที่หรือทางสาธารณะอันเป็นการฝาฝนขอ 6 โดยไม่ปรากฏเจ้าของให้เจ้าพนักงานทองถิ่นมีอํานาจกักสัตวดังกลาวเป็นเวลาอยางนอยสามสิบวัน เมื่อพนกําหนดแล้วยังไม่มีผู้ใดแสดงหลักฐานการเป็นเจ้าของเพื่อรับสัตวคืนให้สัตวนั้นตกเป็นขององคการบริหาร สวนตําบลปูโยะแต่ถาการกักสัตวไวอาจกอให้เกิดอันตรายแกสัตวนั้นหรือสัตวอื่นหรือต้องเสียคาใชจายเกินสมควร เจ้าพนักงานทองถิ่นจะจัดการขายหรือขายทอดตลาดนั้นตามควรแกกรณีกอนถึงกําหนดดังกลาว ก็ได้เงินที่ได้จากการขายหรือทอดตลาดเมื่อได้หักคาใชจายในการขายทอดตลาดและคาเลี้ยงดูสัตวแล้ว ให้องคการบริหารสวนตําบลปูโยะเก็บรักษาไวแทนสัตวในกรณีที่มิได้มีการขายหรือขายทอดตลาดสัตว ตามวรรคหนึ่งและเจ้าของสัตวมาขอรับสัตวคืนภายในกําหนดเวลาตามวรรคหนึ่ง เจ้าของสัตว ต้องเป็นผู้เสียคาใชจายสําหรับการเลี้ยงดูสัตวให้แกองคการบริหารสวนตําบลปูโยะ ตามจํานวนที่ได้จายจริงด้วย ในกรณีที่ปรากฏวาสัตวที่เจ้าพนักงานทองถิ่นพบนั้นเป็นโรคติดต่ออันอาจเป็นอันตรายต่อประชาชน ให้เจ้าพนักงานทองถิ่นมีอํานาจทําลายหรือจัดการตามที่เห็นสมควรได้ ขอ 15 ให้เจ้าพนักงานทองถิ่นมีอํานาจแต่งตั้งขาราชการหรือพนักงานสวนทองถิ่นเพื่อให้ปฏิบัติหน้าที่ ตามมาตรา 44 วรรคหนึ่งแห่งพระราชบัญญัติการสาธารณสุข พ.ศ. 2535 ในเขตอํานาจของ องคการบริหารสวนตําบลปูโยะ ในเรื่องใดหรือทุกเรื่องก็ได้ ขอ 16 ผู้ใดฝาฝนหรือไม่ปฏิบัติตามขอบัญญัตินี้ ต้องระวางโทษปรับไม่เกินหาพันบา ท ตามมาตรา 73 วรรคสองแห่งพระราชบัญญัติการสาธารณสุข พ.ศ. 2535 ขอ 17 กรณีผู้ดําเนินกิจการในลักษณะของฟารมเลี้ยงสัตวหรือเลี้ยงสัตวเป็นจํานวนมาก กอนที่ขอบัญญัติฉบับนี้มีผลใชบังคับให้ได้รับการยกเวนการปฏิบัติตามขอ 10 ขอ 18 ให้นายกองคการบริหารสวนตําบลปูโยะเป็นผู้รักษาการขอบัญญัตินี้ และให้มีอํานาจ ออกระเบียบ ประกาศ หรือคําสั่ง เพื่อปฏิบัติการให้เป็นไปตามขอบัญญัตินี้ ประกาศ ณ วันที่ 5 สิงหาคม พ.ศ. 2563 มูฮัมมัด สาแลแม นายกองคการบริหารสวนตําบลปูโยะ ้ หนา 133 ่ เลม 140 ตอนพิเศษ 180 ง ราชกิจจานุเบกษา 26 กรกฎาคม 2566